nicedir gülmüyor yüzüm
nicedir yok bir beklentim
ne senden ne mutluluktan
gözyaşlarımı gizlice döküyorum giderken bastığın topraklarına
ve son baharı sen getirdin yeşilin en güzel tonu olan aşk yapraklarıma
oysaki sen başkaydın gözümde
oysaki sen gönül dünyamın çiçeğiğdin
mahsun paptya
bir iki semt ötemdesin şimdi
yeri yurdu belli varlığının
adım atasım yok ama sana
sesini duyasım yok
hiç bırakmadığım ellerini burık tutmayı dokunasım yok
şimdi alıp başımı gidesim var bu şehirden
alıp güneşimi
alıp en süslü mevsimlerimi
ve senden ayırıp şiirlerimi
gidesim var
sormayasım var seni düşenmeyesim
umursamayasım var yeşil gözlerini
alıp hayatın kahrını bağrarıma
sessiz çığlıklarımla gidesim
bu şehri sana bırakıyorum
her sokağı her caddesi senin olsun
havası suyu atu boku neyi varsa herşeyi senin olsun
bugün gidesim var benim gözyaşlarımla nirlikte