güneş sarısı saçların yaktın gençliğimi
şimdi aynaya bakıyorumda kim bu
nekadarda çabuk aldı elimden ayrılık güzel olan günlerimi

ah benim sazıma değen aşk ağıtı
ah benim şiirlerimin bulaştığı ayrılık kağıdı
yenilişim özleyişim isteyişim
ah benim yollarını sevda türküleriyle beklediğim
nerdesin sen
hangi caddenin ıslak adımlarını atmaktasın benden ırağa
hangi hisleri barındırıyorsun kalp odağında
şimdi burda olsan mesela,
silsen gözümdeki yaşımı
tekrar 35 e çeksen ardından 70 olan yaşımı
şimdi sen nerdesin ey hayallerimin kadını
canım acıyor biliyormusun
tarifi yok bu acının ortağı yok
yapayanlız acıyor kalbim
kimseye demeden haksızlık etmeden acıyor kalbim
sana kıyamaya kıyamaya acıyor ruhumun herbir zerrersi

güneş sarısı saçların yaktın gençliğimi
bakışların aldı benden aklımı
kokunun hasreti gürüttü benliğimi
hasretin kuruttu gözümdeki yaşı
yokluğun bıraktırdı yaşamak denilen savaşı

okadar güvenmiştimki oysa gözlerinin cennetine
okadar inanmıştımki o akılalmaz mertliğine
güneş sarısı saçların yaktın gençliğimi
gidişin yaşarken öldürdü beni
şimdi git
şimdi akılamaz bir ayrılığa terket beni
hiç bir lehçede olmayan acımla bırak beni
ben sessiz isyan ederim
sakın gere dönme sevgimden ölsemde
yanından başım önde geçerim