Sevk ve idarede hata var ise,
Sana emir veren her dem kim ise.?
Vatan feryadıyla ufuk inlerse,
Kahpe gönülleri kır be Mehmedim...

Sanma ki makamın bir mezar ,bir taş...
Bir kuru peksimet kursağında aş..
Cihanda yıkılsa bitmez bu savaş...
Düşman tepeleri vur be Mehmedim...

Sıladan gözetme harbi ,cepheyi,
At kafandaki kanlı şüpheyi,
Topun namlusuna sarıp cübbeyi,
Cepheyi,cephede sor be Mehmedim...

Şehitler ardından ağlanmaz yiğit,
Sensin vatanıma ,ocağa ümit,
Bak savaş başladı ;durma nolur git...
Şehit olmak inan zor be Mehmedim...

Viyana burçları ,Mohaç ovası,
Düşmanın delinsin yurdu kalası..
Zafer süngümüzün ucu olası...
Zalim bilekleri kır be Mehmedim...

Ağlar mı Akdeniz ,ağlar mı Rodos ?
Şimdi öksüz ağlar orda Barbaros...
Zafer türküleri söylemez lodos...
İçimizde yanki var be Mehmedim...

Albayrak şafakta seninle yoldaş,
Seninle toprağım bir ikiz kardaş,
Vatanın uğrunda olmazsa ugraş...
Nedenini bana sor be Mehmedim...

Yiğidin yatağı boş kalmaz inan,
Kubbelerde zafer ,orda bir Sinan..
Yıkılmaz Allah’ı dürüstçe anan...
Şerleri bir hayra yor be Mehmedim...

Orman ağlıyordu balta sapına ,
Yanki karışmışsa soyla sopuna ,
Düşman dayanmışsa soylu kapına...
Cepheyi tetikten gör be Mehmedim...

Kefenin elbisen ,yaraların gül,
Huzuru mahşerde ,bir şehitçe gül...
Yarin yatağında ölmekde bir zül...
Cennet bağlarına gir be Mehmedim...

Ridaniye ,Mercidabık ,Çaldıran,
Zulmün kalesini yere serdiren,
Nemçeye ,Rusyaya ferman verdiren,
Tarihin hatırın sor be Mehmedim...

Musa DOĞRUER(TESLİMİ)
14 Agustos 2014