4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1953
Okunma
Bu eller bizlere hayli yabancı,
Topla göçümüzü, gidelim gönül.
Daha dayanamam, artıyor sancı
Topla göçümüzü, gidelim gönül.
Bir fidan dikmiştik, ayaz kuruttu,
Kalemiz kumdanmış, rüzgar eritti
Artık çarelerde tükendi bitti,
Topla göçümüzü, gidelim gönül.
Türkümüz dağlarda yankı bulmadı,
Lokman’ın ilacı, derman olmadı,
Parsellendi dünya, bize kalmadı,
Topla göçümüzü, gidelim gönül.
Bahar zannetmiştik, kışlara döndük,
Sevdalara düşüp, boşuna yandık,
Artık yeter oldu, dertlere kandık,
Topla göçümüzü, gidelim gönül.
Bakarsın: ’Gün olur, devran (lar) döner’
Zulmeden zalimin ocağı söner.
Acımız bambaşka ellerde diner,
Topla göçümüzü, gidelim gönül.
12 Nisan 2008 İstanbul
Mustafa USTA
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz