kaç kez yaslandı başım
işte oraya tam da oraya
çenenin altı
omuzundan aşağı gibi...
ve bakamadım yukarı
göremedim...
nasıldı yüzün....
bilemezsin kaç kez
ellerimi yakaladım
çektim...
tamam kabul
uyumadım aslında
gizlendim
açık açık bakmak yüzüne
ne kadar da zor diyordum
aklımca gizli baktım
özgür bakmak daha zormuş
işte bunu anladım
sen buna de ki:
bir ’asi’nin boyun eğmesi
bir yenilgi...
yahut bir şaşkınlık,
sen zaten bilirsin
hani şöyle yaslanınca omuzuna doğru
nasılım ben,ne hissederim...
sokulur muyum,sığınır mıyım, yoksa...
yoksa kızgın mıyım,
öyle eğreti miyim bir konuk gibi
öylesine kısacık bir uyku mu
her an uyanacağım...
ben hiçbirşey demem,
iyisi mi sen de deme bişey....
yorumsuz kalsın fotoğraf...
altında saklasın en özgün en özgür yorumları...

..ben de bir şey diyemiyorum kusuruma bakmayın, benim de yorumum böylesine güzel şiirinizi dilimde her zaman tekrarlamak olsun, çok güzel ve içten geleninizi saygıyla selamlıyorum.