13
Yorum
41
Beğeni
0,0
Puan
974
Okunma
sevdiğim ay dedim sana eylül
kucağımı açtım odamda bile
soludum yaprağını
sen verdin bana solgun rengini
görmezden geldim
güneş giren pencerenden baktım
sevda okuduğum
katmerli sonbahar güllerinden
güzel dedim senin kanepende oturmak
batan güne dönerek yüzünü
savaş çığırtkanları günlerinde
ıslığımla şarkısını çalarak barışın
olduğunu anımsatarak
ellerinde kavga bayrağı taşıyanlara
duyurmaya çalışarak
başları başkanları bir araya topladın eylül
milletler birleşti mi baktım
umudumu yitirdi köhne sesler
hayal bile kurulmaz dedim bir an
unutmalı mı yoksa sevgiyi
o yükseklerden gök yüzüyle bakarken
nasıl öldürmeli
insanın içinde sürekli yaşayan
her mevsim yüzünde
yalnız kendini görmesini
29. 09. 2018 / Nazik Gülünay