Sonbahar da gelip esti kışladı,
Kalmadı hayatın, kalmadı tadı,
Mazi oldu her şey şu ten yaşlandı,
Yaşamak bu imiş, şimdi anladım.

Hani nerede dost eski ahbaplar,
Dökülmüş dalından bir bir yapraklar,
Ahiret de varmış, o alem diyar,
Yaşamak bu imiş, şimdi anladım.

Şen şakrak gül iken, bir bülbül iken,
Deli dolu aşkla şevkle yaşarken,
Goncasına kandım, var imiş diken,
Yaşamak bu imiş, şimdi anladım.

Ufukta belirmiş, ölüm yakındır,
Ha belkide bugün, belki yarındır,
Zamanı bilen O, ecel sırrın dır,
Yaşamak bu imiş, şimdi anladım.

Kime gitsem olmaz, nereye sapsam,
Derdime çare yok, işte ne yapsam,
Sabah geçmiş çoktan, vakit de akşam,
Yaşamak bu imiş, şimdi anladım.

Eser sanır idim rüzgarı meltem,
Poyraz da var imiş bundandır sitem,
Düşünür dururum ayazı her dem,
Yaşamak bu imiş, şimdi anladım.

Eski, yeni olsun, ister şu gönlüm,
Ömrüm vefa eder belki de gülüm,
Ah ne yapsan işte, her şey kördüğüm,
Düşünmekte boşmuş, şimdi anladım.

İrfan Yıldırım Çevik