Dağların ardına demişler gurbet,
Derler ki eşle dost der bana sabret,
Bir yanım dıştadır şu içim hasret,
Ayrılıkla ölüm, ne de zor gülüm.

Bak şimdi bana gel tez gel diyorsun.
Gücüm var mı benim şart ediyorsun,
Kan gitmiş tenimden el ayak yoksun,
Ayrılıkla ölüm, ne de zor gülüm.

Özledim ne de çok bende özledim,
Birlikte anıya güne hasretim,
Bak der ki ayrılık, ölüm kardeşim,
Ayrılıkla ölüm, ne de zor gülüm.

Bir umut kavuşmak belki yarına,
Vakıf olur tadan hasret sırrına,
Sızlar da ciğerim ah ara sıra,
Ayrılıkla ölüm, ne de zor gülüm.

Gurbet iki hece manası derin,
Hasretidir sıla evlat askerin,
Özlem olmuş sanki adeta yemin,
Ayrılıkla ölüm, ne de zor gülüm.

Ayrılıktan zor mu ölüm gerçekten?
İkisi de siyah karaca renkten,
Yıkılır gönüller savrulur hepten,
Ayrılıkla ölüm, ne de zor gülüm.

Derdim çok dermanım yok yoruldum,
Günden güne soldum tükendim durdum,
Hasreti içledim bak yudum yudum,
Ayrılıkla ölüm, ne de zor gülüm.

İrfan Yıldırım Çevik