İlk defa deniyorum düzyazı şiir yazmayı,ilk defa sakat birini öldürmek bu
hissi içinde kıskıvrak yakalanan pembe bir ay
kaç kulaç sürüyor ikimizin arasındaki mesane
git git bitmiyor
çünkü kul aç ve doğa kanunu Allah’ın nickname’i
çıldırtan bir mektup bu zarf açacağına gasp diye bakan
bakanların durağında yalnızsın,sataşıyorsun geceye bu olabilir
belki çok sevdiğimiz bir cinayetin kreması da senindir,
belki 180 ile giden bir araba dolusu insan
senin sipariş ettiğin bir katliamdır
bunların hiçbir önemi yok, önem arz eden kahır olmuş satırların içinde
dilim varmıyor gitmene, acının ucunu bilirsin terk edilmiş bir annenin
göz bebekleri nasıl büyürse,şiirde öyle büyüyor bu vatan topraklarında
sana mektup yazamadım diye içerlediğim bir zamandı
ağzımla çekiyordum yaralarımı içime ,organlarıma söz geçirmediğim için
selamımı bitlerin sikine kanımı damlatarak göndermeyi planlıyordum sana
kırılan bir bıçağın röntgen sonuçları ile gelecektim sana
yarığın kaderidir tendeki üveylik
çaresi yok
isim yok sıfat yok
sadece rengi temmuz bir yılan geçti aramızdan
tüylerim diken diken ,sadece insanların şehit düşmesi kadar komik bir mevsimdeyiz
öldürücü bir oyun oynuyor çocuklar
nefis bir konusu var bazı kadınların
ve bazı adamların yüzleri kıyıya vursa
sanki nefes alacaksın,
çenemi dağıtıp,sol ayağımı kesebilirsin,
belki ben seksek oynamak için yaratıldımla geliyorum
bıçağın açtığı yaralarında izmaritimi ağırlaştırmak için kanına basmaya
kırbacın güvencesinde hazırlıklı ol
hiçbir kapıya kırılmadığı sürece güvenme, cennet dahil
sahil yolu kapalı,
babamın bana küfür ettiği yoldan geliyorum...



sonra ben iki yıl sarhoş gezdim bazı dizelerde
yaralarını çok yanlış anladım biliyorum
bazı elbiseler kin tutmuyor bunu biliyorsun sen
senin içinde kırılgan bir parça tesirli
senin içinde recm edilmiş dedikodu ağacı
senin içinde elbette ölünmeli
çünkü ceset için hiçbir önemi yoktur ölmenin ya da öldürülmenin
sana bu mektubu kalbin kadar kan pompalayan
ağır yaralı bembeyaz bir hayvanın üstünde yazıyorum
öleceksen haberim olsun