17
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3040
Okunma

şimdi sıkıca sarıl ve başını göğsüme yasla
çiğnerken azgın atları kanatlı amazonların
eskimeyen miraslar bırakılan ağıtlarımızda
yüreklerimizin çığlıkları birbirine karışsın
büyüsün ellerimizin sıcaklığında
saçları okşanan insanlık kadar eski çocuk
karanfiller sağılıyor süngüsünden
şimdi yalnızca acıyı emzir göğsünden
gün olur belki çiçekler açar bahçesinde
soyu tükenmiş gülümsemeler kokar baharı
hıçkırıksız türküler bırakır usulca
acıyı kanatan turnaların katarı
MGA