bir bir eksilen takvim yapraklarından
solgun bir anı kalacak ömrümüzden
kelebek zaman diliminde

ardımsıra yıkılırken üzerime yokluğun
üşür parmak uçlarım
sağanak sağanak yağmur boşalır üzerime
namütenahi sızlarım
gözlerimden damlayınca kan

I.

içimde
kavminden kaçan bir peygamberin sarhoşluğu
soğana sarımsağa tamah etmeyen mürid
yılkı atlarını
ve ruhumu boydan boya saran ateşini
barındırırım

ağırdır
dizginlerini koparan zamanın ardından savrulmak
menekşe retinalı bir kısrağa binip
çekip gitme isteği taşırım içimde

II.

nikotin artığı sabahlarda
yüzümü gömüp avuçlarıma
dalarken ufkun kızılına
bölük pörçük uykularımdan devşirdiğim
ninniler okurum kuşlara

aramıza sıralanırken dağlar
dilimi değdirdiğim yangın olur adın

III.

bir tufan az kalır
bakır gök/yüzüne teyellenen sevdaya
durma sapla kirpiklerini bağrıma
lâ lehçesinden karış kanıma

IV.

ku(r)şun gözlerinde turuncu bir korkuyla
alaca akşamlarda ırgat şairler
ölümün ve sevdanın türküsünü söylerler



baharın koynunda ıssız
kalın şayaklarıyla delikanlılar
dillerinde esmer bir hüzün
yağmura eşlik ederler

~deliksiz uykulara varmak için yarının~

ve sen
gün aşırı karışırsın uykularıma
uyanmamak gelir içimden

V.

dilsiz oluşumu ayıplamazsın bilirim
uzaklara bakmaktan yorgun düşen gözlerimi öpersin
işte o zaman
ayak bileklerinde halhal
gümüş leğenlerde hamur yoğuran
elleri nasırlı
yüreği umman annem düşer yadıma
kavalımdan sızan nağmelerle
neşelenir kainat
ve gözlerin düşünce alacasına gecenin
sularım taşar
kanım kaynar ebruli

~kaybolurum kuytuluğunda sevdanın ~