Razıyım elinden ölüme bile
Bedenimi sensiz gezdirme yeter
Akşam olduğunda her gün cemale
Hüznün tasvirini çizdirme yeter

Aşkı sayesinde cana geldiğim
Hayalinde bile hayat bulduğum
İsmine, cismine kurban olduğum
Gönül yarasını azdırma yeter

Kaldıramaz oldum artık vurgunu
Gölgeni yurt bilsin gönül sürgünü
Hesap soracaklar kıyamet günü
Gözleri yolunda süzdürme yeter

Israrcı davranıp dem kararında
Koymasan gözleri gam pınarında
Daldırıp yoluna cam kenarında
Yorgansız, yastıksız sızdırma yeter

Has bahçenin gülü soldu solacak
Azrail kapımı çaldı çalacak
Sabrımın sınırı doldu dolacak
Hasretinle canı bezdirme yeter

Ben sensiz yapamam anla hâlimi
Müebbet olmasın hicran talimi
İkrardan cayarak bir gün dilimi
Yedi sülalene çözdürme yeter

Yetmez mi sabrımla bulduğun kafa
Usandı gözlerim çekmekten cefa
Aklından geçeni kaldırıp rafa
Artık Delibal’ı kızdırma yeter

Celil ÇINKIR – DELİBAL