Evvelce kalabalık tenhalarda söyleştiğimizdi aşk
Çıkarken derdini yalnızlığın kaybolan günlere..





Zaman ilerledi
Zamandan ilerledi tüyenler çocuklu çocuksuz
Değişti izleri kar’ların üşümüş bir kedide
Her yanımda çiçek ışıklar içinde
Neresinden bakarsam gözlerinin klavuzuna
Gözlerim kamaşır




Koşar adımlarla yürümek
Aklımdan zikrime çıkan yolda
Elbet özü gülecek aşkın bir hal olduğum
Kavrulmuşluğumda..
N’olursun kayanın başında dizini bükůp
Gün ağarana dek bak ay’a
Durduğun yerde damarlarındaki kandayım
Elimi ayağımı tutan martılarla süsleyerek geliyorum özlemini
Sorma alevin bir duman üfürüyor
Yüzünün yarısına düşüyorum
Sana geliyorum
Sevişmek ah nabzımın aynaya vurduğu gökle
Yağmur olup su gibi erimek var
Kirpiklerinde..
Ki,rüyalar sokağında sensiz hiçbir at’a binmedim
Hep mavisini aldım karanlığın dudağından
Benim,sevgilin
Biraz deli
Biraz hasta






N’olursun bu gece uykuma yat
Endamlı bir hüzünde bembayaz güvercinler
Üzerimi örtmede ellerinin genişliğiyle
Bilsen ne tufanlar kopuyor yüreğimde
Içim içime sığmıyor
Ben gözlerinde buğu
Aşk kadar sıcak