10
Yorum
15
Beğeni
4,8
Puan
1459
Okunma

Güneş açtığında
Karanlığın izlerini üzerinden atmaya çalışan
Bir gül yavaşca boynunu kaldırır
İlk gülümseme bir sessizliğin içinde
Hafif sallanır toprağın üzerinde
Çiy düşmüş yapraklarındaki suyu bedenine çekerken
Titrek damlalar kaybolur
Rüzgarın ahenkli vuruşlarında
Gülüyor, çığlık atarcasına
Sevincini çevresindekilere yayarken
Yaralı bedeni acıyı çoktan siler
Ucuz ve basit bir gülümsemeyle...
Yunus Yoloğlu
5.0
83% (5)
4.0
17% (1)