4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
723
Okunma
Kalemi elime aldığımda,
Saçları harika dalgalanır.
Ah çizebilsem,
Ah be ah....
Yürümeye başladığımda,
Bir rüzgar gibi eser.
Arkama döndüğümde,
Keşke görebilsem, dokunabilsem.
Başımı kaldırdığımda,
Ufuk çizgisinde, gök ve deniz birleşir.
Sonu olmayan varlıklar birlikteyken,
O kadar mutlu ve huzurlu gelir ki insana..
Her kitap okuduğumda,
Durup durup düşler kurarım.
Uzaklar ve yakınlar karışırken,
Mutluluğun tek nedeni var olabilmektir.
Gözlerini çizdiğimde,
Sanki durup durup bana bakıyor.
Anlamak istiyordu beni...
Oysa sadece suskun.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
