hep merak etmişimdir
gördüğün rüyaları


küçükken babanın aldığı bayramlığı giyip
ayna karşısında fır fır dönüşün
kirpiklerini zorlar mıydı
uykuya dalarken


büyükken kalbinin aldığı beni de
üstüne giydin mi


ayna karşısına geçip
döndün mü mutluluktan
gülüşünü gül diye yüzüne takarken


masallarla mı büyüdü hayallerin
kahramanın bıraktığı o derin boşluğa yer verebildin mi düşlerinde


sen diyorum
kendi derdine derman ararken
ve bulmuşken merhemini
hangi yaraya kurban ettin
sızlayan geçmişini


belki kör olmuştur rüyanın
karanlığa gözleri
uyku tutmaz düşüncen
kapatmaz kirpikleri


oysa bizsiz geçmezdi günümüz
gecemiz
ne güzeldi kapağını bulan
o kalaylı tenceremiz


şimdi iki ayrı alemin yalnızlık bekçisiyiz
buluşacak rüyamız da yok ne yazık ki
o şarkıdaki gibi


nerde akşam
orada batan güneşin ardından
görülecek hesabı
kitaba yazalım


ki gün gelir
kavuşursak eğer


hesap soralım uykudan
önce
iki yakası bir araya gelmez aşkın

sen gelmeyince..