Son bir defa baktım, maviş gözüne
Çaresiz bakışı, görseydim keşke
Neleri vermezdim, bir tek sözüne
Açılan kapıdan, girseydim keşke.

Gönül sarayıma, gelip oturdun
Oturdun da gülüm, beni bitirdin
Dönmüşü olmayan, yere götürdün
Şaşırdığım yolu, sorsaydım keşke.

Manası derinde, nurdandı yüzü
Üstelik içimden, çıkmıyor izi
Can ne istemez ki, özümde özü
Ellerin elimde, dursaydım keşke.

Neleri kaybettim, anladım ben de
Meğerse dermanım, sendeymiş sende
Adını anarken, her üç öğünde
Kötü kaderimi, kırsaydım keşke.

Lale bahçesinde, açan sümbülsün
Lâl olan dillerin, artık çözülsün
Allah’a ayandır, kulu da bilsin
Batık sevgileri dürseydim keşke.

Cevapsız sorular, sordum kendime
Derken yenik düştüm, kendi fendime
Sözüm de geçmedi, yıkık bendime
Kırık duyuları, örseydim keşke.

Unutmayı sorma, halâ sen varsın
Dalımda goncasın, dağımda karsın
Kanayan yaramı, kim, nasıl sarsın?
Önünde diz çöküp, yorsaydım keşke.

Çaresi var mıdır, bilmem bu işin
Parça parça etti, en son gidişin
Divaneye döndüm, düşün ha düşün
Umut dünyasını, kursaydım keşke.

Necati derdinde, seni solladı
Gönül dergâhından, selam yolladı
Seni gördü, bildi, seni kolladı
Masaya yumruğu, vursaydım keşke.

Necati OCAKCI
17.08.2018
ANTALYA