Gözyaşlarım gözlerimden dökülürken...
Hiç bu kadar anlam yüklenmemişti...
Kalbimin derinliklerinde saklı...
Ve hiç bu kadar,
içten dokunmamıştı yanaklarıma...
Ey gözyaşlarım...
Bu kadar mı çok dokundu ayrılık size...
Oysaki ben her acıya katlanırdım...
Bilmiyorum...
Kaç damla daha yüreğimi ıslatacak...
Söylesene...
Kaç mendil daha
bu gözyaşlarımdaki sağanağı kurutacak...
Özledim diyorum seni...
Anla...
Çok özledim...

----

Seni beklerken...
Her gece ama her gece...
Başım ellerimin arasında...
Dertli dertli yazar oldum...
Biliyormusun...
Sana olan hasretim ilham kaynağım oldu..
Dilimden çıkan mısralar...
Sayfalara döküldü...
Hasret şiirleri oldu...
Aşıklar okudu yazdıklarımı...
Gözyaşları döküldü sel oldu...
Kalemim tükendi...
Kağıtlar bitti...
Ama sana yazacağım,
hasret şiirlerim bitmedi...
Özledim seni...
Hemde çok özledim...
Özledim...

-----

Ben her gece bir çizik atıyorum...
Yüreğimin kerpiç duvarına...
Sensiz geçirdiğim günleri
tüketmek için...
Özgürlüğüne sayılı günleri olan
mahkum gibiyim...
Her çizik sanki,
sana kavuşacağım günün habercisi gibi...
Ama olmuyor...
Her hücremde bakışların saklı...
Evin her köşesinde parmak izlerin...
Bir görebilsen beni...
Bir duyabilsen feryadımı...
Ey hayat...
Ben canımı acıtma dedikçe...
Canım daha da çok yandı...
Özlüyorum işte seni...
Çok özlüyorum...

----

Etrafımdaki insanları sana benzetiyorum.
Hatta durdurup gözlerinin içine sen diye
baktığım bile oluyor...
Yokluğun en hazin bestesi oldu
dudaklarımın...
Gönül sahilime yalnızlık rüzgarları
vurdu,durdu...
Alabora oldumda, sana kavuşamadım...
Ve sen, bir tutam ışık gibi...
Düştün yanı başıma hayalimde...
Özledim işte seni...
Yüreğimde saklıydın her özleyişte...
Özledim seni...
Özledim...

Yazan : Recep Hamza