11
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1991
Okunma
Zamir : ( eski dilde : gerçek yüz, iç yüz, iç.)
Hepimiz.
Ben
Sen
O
Biz
Siz
Onlar’dan biriyiz.
Demiştim
Tek kişiliktir benim şiirlerim …
Sen
O
Biz
Siz
Onlar’ı sildim dizelerimden.
Üzümün çöpü
Armut’un sapı derken
“Söz meclisten dışarı “
Önce
Arkadaş/ım dedim
Beni anlatırken başkalarına
Çenesi dökülmüştü yerlere
Ben ise kaldım hayretler içinde
Tanıyamadım
Hem onu hem de kendimi
Arkadaş/ım Olmadı…
Olamadı bu nedenle.
Bu sefer de
Dostum dedim
Dost hırkasının altındaki
Postu gördüm çok geçmeden
Maksat dostluk değilmiş meğer
Benden ırak olsun dost buysa eğer…
Böylece
Eleye eleye
Eleğin üstü bomboş kaldı.
Ben de
Boş verdim her şeye
Gerçek dost arkadaş bulacağım diye
İki yüzlü yüzsüzlerle
Boş kelam edeceğime…
“Kendim ettim kendim buldum”
Döndüm kendi ZAMİR’ime.
.......................ENA.
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
