3
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
974
Okunma
Köhnemiş hayat kütüphanemin
Tozlu raflarına mahkum cefakâr dostlarım…
D/ipsiz kuyu anılarım,
Günden güne solan umutlarım,
Yarım kalan yoksul hayallerim
Puslu gecelerimi renklendiren öksüz dizelerim,
Beklemeyin beni.
Varlıktan yokluğa uzanan yolda
Yokluğun son durağındayım.
Yoruldum …
Akan zamana inat nefessiz yaşamaktan
Hayata bomboş ellerle sımsıkı sarılmaktan
Sahte gülümsemelerin ardına saklamaktan.
Yarının , dünün ve bugünün aynısı olduğunu bile bile
Her yeni güne umarsızca merhaba demekten
Bıktım artık...
……………………………….Yokluğun son durağındayım.
............................................................ENA
Cevap Yaz