sıradanlığımı bir köstebek deşiyor
toprak benden şikayetçi
yaktığım ateş bini geçti
dağlara ninni söylüyorum şiirlerde
usta yollar
kayboluşun defterini tutuyor içimde
kızılçam ormanlarında bir mevlid
rüzgarın aklıma çarptığı seyir
bu debdebenin sebebi
korkunun varlık duvarını aşması

zaman
çağrılmadan gelen çilingir
yüreğimdeki kilit yağmurunu durdur
yorulmadım kırk küsur yıldır
güneşi öldürüp diriltmekten
zanlısıyım umudun
destursuz dikildigim kapılarda pas telaşı
kirletilmiş sularda
abdest alan zebaniler
kitaplarımı yırtıyor
boşluğun rahminden doğuyor
bir şair
alnında şarap lekesi

bir lir ustası
kaybetmişliği güden çoban
leğen kemiğimden tarak yapacak
şiirlere uzak
bir gece bekçisi
minyon mevsimlerde tutsak
rengini beğenmeyen yaprağım
her şeyi susup
ölümle konuştuğumda başlayacak
kırkikindi dansı
ayaklarımı ödünç vermeden toprağa

02.09
09.08.2018
ali rıfat arku
istanbul