sıcak sustu şimdilik terli alınlara
aforizma bileyleyen kasap
karanlık çengeli dumanlı saçaklara



vicdan yüksekliği serbest düşüş
çığlığı çelik pençeli şahinin
parmaklarıma saçlarını bağlama
yükünün katili olur sol omzum
vurdurur azmettiriciler rüzgar yelelerinden
yarışı kaybeden atları



ne sen ilk hedef deniz gözlü izmir
ben kirpikleri kırağı ağrı hiç değil
sevişebiliriz öylesine mimler don pasteli
erimesin diye incir ağaçlarından yontulanan putlar
dokunmadan dudak dudağa
ortalarda adına baş ve kent dedikleri
yaralı hayvanların boğumlu soluklarında



isyanı inanca önsözsüz
tanrılarımı daha fazla kaşağılama
ateş kanar ayak bileklerim
kutsal serinliğe sütsüz kalır
annesiz çocuklar sabaha sonra



sıcak uyuyor şimdilik düşüncenin köşelerine
dairesel kahkahalar atanlar sessiz biblo
bulutları eriyen kaldırımlara