bir kör döğüş
yeri yarıp kuşları hapseden
yolun yokuşunu atlayıp
avuçlarıma yokuş çizen gece
aykırıdır
isli camlardan haykıran ışık
gölgeler ki
kırılganlığı düşlerin
seçilemez kaynağı belirsiz
bir iz gidişin nabzını tutar
ay sararken kendini
siyah ipekten kumaşlara

geçtiğimiz yerlerde kalır
gençliğimizin gür hâlleri
suyun durgunluğudur
gözümüzde ağırlaşan akış
keskin uçları törpülenmiş
uçmak vehminde yeri olmayan bir kuş
içimizde hançerlenmiş
gövdeye yakın budanmış isyan

lakin bir ateşi
aşkın serancamında yoklayan
ve kucaklayan bir ıssız yaşamı
ortası kemik kabzalı bir kavga
alnımızın düzlüğünü işgale hazırlanan
kaldırıp içimizde uyuşmuş gençliği
bir zelzeleyle hayata katan

arz ki umudun yeşerdiği yer
kılcal damarlarından zamanı kuşatan
vardığımız yeri gösterir
nefesle nazar arasını dolduran
ben diye haykırdığımız duruş

00.03
07.08.2018
ali rıfat arku
istanbul