bir bahçeye önce çiçek ekilir, yetiştirilir
sonra girilir o gülleri dermeye
yarım değil çeyrek olurum yanında
bin parçanın biri
ufalanır bakış açın yanında
buna dayanamaz gururum



( suretinde insanlar nasıl dökülmeden durur
kadın ele alır karıncalığı
ağalara sofra kurulur)



daima yalnızlığımı boşaltırım yanında
küf tutan umutlar çıkar içinden
görmeyen sevgilinin gözleri
uyanmaz karanlık bir rüyadan
çırpamam kendimi bir sofra altından
bir kaç kırıntıya konan kuşlar
kocaman bir özgürlüğe uçarlar



( hangi çiçek boyun eğdi size
ezmeye kalkarsınız bir çiğdemin kökünü)



şiir ağzımı dikemem
sözcükler boğulsa da dilimde
kimse hükmedemez padişah yüreğime
öyle kolay değildir tahtının yıkılması
her yenildiğinde tacına
değerli bir mücevher daha ekler
imgeler bulur yerini


( öyle kolay gezinilmez bu bahçede
boğar hanımeli kokusu sizi
yedi kat göğün üstünde)


gözünde nergis tüter mi bilmem
dağın yamacında gezinirken
hangi yapay yıldızın koluna girersiniz
Ayçiçek kendini çitleyemez
yaşanmamış günleri bitirirsiniz

nerde işe yarar teknik anlatım?


21. 07. 2016 / Nazik Gülünay