Gençlik yıllarımda olmazsa olmazlarım vardı
En çok sevdiklerimiz vardı
Arabesk, Türk sanat müziği, Türk hafif müziği, türkülerimiz vardı
Siyah beyaz filmler yazlık sinemalar vardı
Ferdi Tayfurlar, Orhan Gencebaylar, Cüneyt Arkınlar, Türkan Şoraylar, Hülya Koçyiğitler vardı
Can atardık akşam sinemaya gitmek için
En çok konulu filmleri izlemeyi özledik
Tuncel Kurtiz, Tarık Akan, Yılmaz Güney’in filmleri
Tiyatroda Gazenfer Özcanlar, Nejat Uygurlar, Ferhan Şensoylar vardı
Hep gülerdik neşeliydik
Sinemadan tiyatrodan tat alırdık
Gülhane parkımız vardı
Hayvanat bahçesine gider eğlenirdik
Beyoğlu çiçek pasajı nevizade
Galata köprüsünde oturup birer çay kahve içmek bizleri dinlendirdi
Karaköy, Eminönüde balık ekmek yemek turşu içmek bize keyif verirdi
Mahallemizin bakkalı vardı Nazım abi
Her şeyimizi veresiye alırdık
İki ekmek dört yumurta yaz deftere derdik
Ay sonu öderdik bakkalın parasını
Sözümüze sadıktık,
Söz senetti senete gerek yoktu o zamanlar
Önce dürüstlük gelirdi
Komşulukta vardı
Evimizin önünde oturup komşularla sohbet ederdik
Çay kahve içerdik çekirdek yerdik
Hayatı olduğu gibi saf temiz yaşardık
Çocuk parkımız yoktu
Çocuklarla sokakta mahalle aralarında oynardık
Çocukluğumuzu yaşardık
Seyyar satıcılardan şeker macunu, helva, şam tatlı, leblebi tozu, pamuk helva alırdık
Çok mutlu olurduk tadı damağımızda kalırdı
Sünnetçiler ellerinde çantaları sokaklarda
Sünnetçi geldi diye bağırarak geçerdi
Erkek çocuklarını sünnet ettirmek isteyenler
Sünnetçiyi çağırır çocuğunu sünnet ettirirdi
Hayat daha kolay daha basitti
Elektrik yoktu gaz lambalarıyla evimizi akşamlarımızı aydınlatırdık
Pilli radyolardan sabah akşam arkası yarın piyes tiyatro dinler çok heyecanlanırdık
Kulağımızı radyoya verirdik
Neredeyse radyonun içine girer piyesi ruhumuzda hissederdik
Sütçüler yoğurtçular balıkçılar
Sokak sokak dolaşır satış yaparlardı
Taksitçiler vardı, mağaza gibiydiler
Arabalarıyla mahalleye gelir her türlü malı taksitle satarlar, senet sepet istemezlerdi
RAFETTİN AYVACI