Yaşlı insanların
değişmeyen kaderidir yalnızlık
Taşımak ta zorlandığı
ihtiyar bedeni
Tek başına yüklendiği
bedenin bütün yükleri
Yaşlıların gözlerinde ki
boş bakışların hedefi
Yüzlerinde ki kırışıklıkların
imzasıdır seneleri
Ölümün soğuk yüzünü
hisseden bedenleri
Doğanın kanunudur
yaşamın içinde çocukluk
Gençlik şimdi de yaşlılık yılları
Hayatın içinde yaşanıyor her şey
Huzur evlerinde
sağlık güvence sağlansa da
Mutlu olamaz yaşlılar oralarda
Evlatlarının yanında
torunlarıyla olmak isterler
Hayatlarının sonbaharında yaşamlarını
Onların şefkatleriyle
sıcaklıklarıyla yaşayarak
Son nefeslerini ailelerinin
yanında vermek isterler
Onların yüzünü
güldürmeyen evlatlarının
Bir gün yaşlanınca kendi
yüzleri de gülmeyecek
Analarına babalarına
göstermedikleri sıcaklığı
Onlarda göremeyecek çocuklarından
Bugünün yaşlıları
yarının gençliğine örnek olacak
Yaşlı insanların değişmeyen
kaderleri değişecek
İnsanlık dışı geçen
hayatımız ömürlerimiz değişecek
Yaşlılıklarımız huzur içinde bitecek
İnsanlarımız yapraklar gibi kurur
son durak kara toprak olur
RAFETTİN AYVACI