Sen hep gülüm derdin bana...
Her söze girdiğinde...
Gülü koklar gibi içine çekerdin beni...
İçimi ısıtırdın...
Her sözün şifa gibi gelirdi...
Bu garip bedenime...
Seninle başlayan her günün sabahında...
Umut dolu olurdu yüreğim...
Sevgi sözcüklerini hiç
esirgemezdin benden...
Yaşadıklarımla, yaşattıklarınla...
Kendimi hep bir rüyada sanırdım...
Sen benim yere göğe sığdıramadığım...
Tek sevdamdın...
Tek sevdam...

--------

Nasıl olur da beni can evimden vurursun.
Senden hiç beklemezdim ihaneti...
Ölümden beterdi son sözlerin...
Nasıl yanılmışım...
Nasıl aldanmışım sana...
Safmışım ben meğer...
Ahmakça sana kanmışım...
Nerden bilebilirdim ki aldatıldığımı...
Oysa ki gönülden bağlıydım ben sana...
Hiç beklemediğim anda yıktın beni...
Paramparça ettin bu yüreğimi...
Artık sen benim tek günahımsın...
Tek günahım...

--------

Ardından ahlar çektiğimi...
Üzüldüğümü sanma sakın...
Aldanırsın...
Yanılırsın...
Üzüntüm sana değil...
Giden sevgime...
Boşa harcadığım yıllarıma...
Acılarımın yersizliğinedir isyanım...
Sen bende artık bir hiçsin...
Dedimya tek günahımsın sen benim...
Tek günahım...

--------

Şimdi bunlar sana son dizelerim...
Dilerim ki asla mutlu olma...
Bana yaşattığın ihanetin bedelini...
İki cihanda da kat ve kat yaşa...
Sevmiyorum artık seni...
Git artık ömrüm dediğim yalan insan...
Ömrümce gözükme bir daha gözüme...
Bundan sonra...
SENİN ADIN İHANET BENİM GÖZÜMDE...

Yazan : Recep Hamza