yoruluyorum sana
sanki boğuluyorum
dağıt sersefil akşamların
bakir hususiyetini
neden sepya bir imgenin
maskarası oluyorum
yürek yarası


dolunayı böldüm
acıları içime gömdüm
öl desen
kıyameti ömrüme sürecektim
kör gözüme



buruş buruş jurnal
kırış kırış asil
velhasıl
azlığım ha soyunuyorum



bir yılgınlık çalımıdır
bu içimizdeki sızı
soyulan imdat in dizi
kaybolan milat in izi



iki büklüm olmuş bu çile
bu yumak
boya olmuş kadın
haya değil



üstsüz mevsim
donsuz iklim
şoktunuz
nede çoktunuz
bilemedim ki niye her şeye burnunuzu soktunuz



boş kin mi tutuyorsunuz
ekin mi biçiyorsunuz
bu kadar uyanığın arasında
kimi uyutuyorsunuz



ah ulan düşler sığınağı ah
sensiz erken mi kapanacak bu meyler sofrası
olmayacak mı şairlerin mum ışığı sefası
olmayacak mı hamsi kızartması



susun ne olursunuz
ateşle yoğurun denizi
şimdi izliyorum sizleri
beni demleyin
buhar olup kaybolana kadar
kimseye de bir şey söylemeyin