sizdeyim
nereniz deyim
ne kadar bağırsam da
o kadar sessiz deyim
çekiliyor kanım
çıkıyor canım
patika yolda iz deyim



kendinden geçmiş çıtın hıçkırıkları
kırılırken kırağı sabahlarında
gök yere sığmaz
yerde göğe
börtü böcekte yaygara
bulutlarda izdiham
sıvazlar bir vaktin tenini
duygu ambiyansları



her dil bir sancı burcu
kaçmış aklın ucu
sulta sız bir mevsim deyim
kanaatsız
mavisini yitirmiş bir asumana
rehin verdim imbatlarımı



kaç damla yağmur yedim ki böyle kilo aldım
martılar feryatlarını eskitirken
balık ağları topladı utopyalarını
yastayım
kronik bir hastayım
kefilsiz giymiştim acıtan yanlarımı




yılgındım
ıngıl zılgındım
söyle bana
bu gece
bu koyak
sıradan bir ırmak gibi
nasıl geçilir



saatler mi kanamalı
saadetler mi
bir kadının endamı
kadrolu yalnızlığıma
ama giyinik
ama uryan