yarınlara yolladık umutlarımızı
bugüne bir şey bırakmadık
geçmişe kabarık yalnızlıklarımızı ekledik
yılan öyküsüne döndü hayatımız anlayamadık
sevinçlerimizde eksik kaldı
hüzünlerimizde
ne varlığa
nede yokluğa alışamadık



hep başka yollar aradık başka yaklaşımlar
ilk kez tanıştığımız bir şarkıya karşı
samimi davranamadık
oysa dinlediğimiz şarkıların zebanı hep aynı idi
bizse şarkıları hep keşmekeş sandık



yeni alınmış elbiselerle bir şeyleri kutlayacağımızı sandık ama
bayramların çocuksu mutluluklarda kaldığını anımsayamadık
yağmur toprakla buluştuğun da
tutkulu bir coşkuyu bıraktı ruhumuz da
bıraktı ama
çölleşmiş yüreklerin olduğunu umursamadık



renklerin hiç birini rakip tutmadık sevdamıza
ona tüm yaşamın garipliklerini yükleyip
sakıncalı gözle baktık
teslimiyetçiliği her zaman güçsüzlük
gururu daima utku sandık
belki haklıydık ama
yol gösterecek birisine de rastlayamadık



belki büyüdük başkalarının gözünde
belkide sermayemizden amortismanları düşüp,
borçlarımızı hiç bir zaman çıkarmadık
mutluluk oyunlarına takılmak
zamanı doldurmak için elzemdi mühtemel
fakat başka bir olasılık var mıydı,yok muydu
hiç hesaba katmadık



aslında yıllar sırtımıza birer ok saplayıp geçiyordu
yaraların kapanmasına izin vermiyordu vakit
yaşadıklarımız çok da özel şeyler değildi
sanırım herkesin yaptıklarını yaptık
ama otantik olan bir şey vardı ki
kendi kendimizi kandırmamız
sadece inancımızı değil
sevgimizi de çaldı



her şeye rağmen
bir enstrüman eşliğinde
yeniden beste yapabilirdik imgelerimizi
yenik düşmüş tarihi sil baştan yaza bilirdik
ne yazık ki o cesareti kendimiz de bulamadık




şimdi bir başka biçimde
bir ahraz seçimde
yeniden şansımızı denemek istesekte
üzgünüm çok geç kaldık