9
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
1701
Okunma
Renklerin atlı karıncasından
yedi rengi çalmak istedikçe
değişti iklimlerin rengi.
Soludu ciğerim mavi ikindilerini.
Uyudu zakkum dallarında
gün batarken akşam üzeri.
Beyaz-gri karınlı bir alev
yaladı hüzünlerimi.
Toplayıp geceye dizdikçe
dağıttı rüzgar siyah kolyemi.
Çocuksu sevinçler sarsa da bazen
sorguladı gözlerim su yeşilini.
Kömürden ateş
öpüşten insan yarattı fırçam.
Beynimin dar sokaklarında
yandı bütün kırmızılar.
Ruhumu okşadı ısırgan irkilişler
Ürperdi mor akasyada seher.
Aşkın ufukları ise
hep yalnızlık rengiydi
Acının kıyılarına tutunup
büyüttükçe pembe sevgileri...!
Ferdaca
5.0
95% (21)
4.0
5% (1)
Cevap Yaz