“ O benim ustamdı”
Sanki acelesi vardı adamın
Erkenden havluyu, attı da gitti
Ortasından vurdu, sevinçle gamın
Dünyayı bir pula, sattı da gitti.

Gönül dergâhında, şiire yardı
Hazırlığı varmış, dengini sardı
Daha yapılacak, çok işi vardı
Ceylan kaşlarını, çattı da gitti.

İri gözleriyle, son defa baktı
Hüzünlü gidişi, bizleri yaktı
Temmuzun başıydı, bir gece vakti
Bir sanat güneşi, battı da gitti.

Sunumu muhteşem, sözleri baldı
Her zaman en önde, yerini aldı
Her türlü makamda, sazını çaldı
Gönül Ocağım’da, öttü de gitti.

Çok eserler verdi, verdikçe taştı
Aktıkça kabardı, bendini aştı
Ömrünün sonunda, Gülce’yle coştu
Eskiye yeniyi, kattı da gitti.

Ölüm gailesi, yoktu derdinde
Öksüzler bıraktı, şiir yurdunda
Sevenleri kuyruk oldu ardında
Sunulan şerbeti, yuttu da gitti.

Necati Mustafa Ceylan’ı yazdı
Ustam diye övdü, âlemi gezdi
Ayrılığı bizi, derinden üzdü
Bir sanat deviydi, yattı da gitti.

Necati OCAKCI
15.07.2018
ANTALYA