Yanar ciğerim paramparça
Dolaşır dilim, kalemden kelâma
Sessiz feryadım ulaşsın arşa
Gök titresin, dirilsin toz kaplı gönlüm

Zihin kılcallarımda uykuya dalmış fikir
Bir uyanış, bir dürtü can’a kâfidir
Gaflet denen illet, düşen bilir
Gök titresin, dirilsin toz kaplı yüreğim

Susmak bilmeyen duygularım
Usanmak bilmez, durmaz yazarım
Yeter bu hasret, tut kalemin Yazar’ım
Gök titresin, dirilsin toz kaplı yüreğim

Bir ışık yeterdi, inerdi ilham
Derinlerde bulur kendini hali ham
Kalemde pişer olurdu “derman”
Gök titresin, dirilsin toz kaplı yüreğim

Nice zaman satıra hasret gözlerim
Mürekkebin bıraktığı ıslak izlerim
Hayata hoş bir sâda’dır, izler ’im
Gök titresin, dirilsin toz kaplı yüreğim

Düşüncelere daldıran ve orada bırakan
Boğuluncaya kadar mısraa tutunan
Sayfalar dolusu şiirde kaybolan
Gök titresin, dirilsin toz kaplı yüreğim

Gönül odamda loş ışık altındayım
Kalabalıklar yok hükmünde farkındayım
Yine besmelenin başındayım
Gök titresin, dirilsin toz kaplı yüreğim