4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1239
Okunma
aklını kacırmaktan korktugu icin dusunmekten vazgecen ihtiyar adam gibi hissediyorum kendimi..
bomboş bir dunyada
mesai saati bitsin,
kartına bassın ve evine gitsin diye beklerken
görduklerini inkar edip
konusma hakkından feragat eden...
ne kadar az kelime bırakırsan bu dunyaya
sen gittikten sonra o kadar cabuk unuturlar...
saygı duyulası bir adam olamadıgım icin belkide
sevgilim bile beni terkedip giderken acık bıraktı ısıkları
uyuyor olmama aldırmadan...
tutup yeni sevgilisinin elinden
ardına bile bakmadan....
hayat iki sevgili arasına sıkıstırılmıs yalnızlıkların toplamımıdır yoksa cıkartılmasından arta kalan posasımı?
ayrılınca sevgiliden
sevişirken üzerine sinen
ten kokusuda ayrılırmı teninden?