Mevsimlerden sonbahar olsa bile
Yapraklar sararıp düşse yerlere
Hüzün bulutu olsa perde perde
Gözyaşı yağan yağmurla raks etse
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Acılar hep çöreklense kalbine
Yanıp dönse yürek yangın yerine
Küllerini savursa dört bir yöne
Çile yağsa yağmur gibi üstüne
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Günler bir bir dönüşse gecelere
Seni birtek karanlık sahiplense
En ücra köşelere gizlese de
Yıldızlar gibi yalnız kalsan bile
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Hüzün gazel olup yağsa üstüne
Hüzzam makamıyla dönüşse besteye
Düşsen de dilden dillere ne çare
Umrunda mı istersen gir kabire
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Velevki yıllar bu şekilde geçse
Kederin herdem arkadaşın olsa
Nihayetinde vakit saat dolsa
Azrail gelip de kapını çalsa
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Çünkü hilkatinde yorulmamak var
Mayasında ebedlere uzanmak var
Büyüklüğü ise sonsuzluk kadar
Kalp öyle büyük öyle muhteşem ki
Küheylanlar gibi koşmak doğasında var