Bugün de uğramadı
uyku damlaları göz pınarlarıma
Uykusuzluk bir köşe de dursa
Senli kestirmeler de artık yok oluşlarda
Mutsuzluk çöktü odanın her ücrasına
Kokun vardı hayat bulduğum uçuşmasaydı hava ya

Gözlerin vardı,yeşilin büyüsünde kaybolduğum
Tenin vardı huzura kavuştuğum
Sesin vardı içimdeki çocuğu avuttugum
Şimdiler de özlemle boğulduğum
Sensizliğin yoğunluğu arasında
kaybolduğum şu dakikalarda
arafta Her salise
yudum yudum tutuştuğum
Gecenin zifiri karanlığıyla tutulduğum
Yarım kalınmışlığı umuda bağladığım suanlarda
Hayalleri ömrüne dokundurdum
Gecelerimi gündüzlerime sen diye bağlayıp özlediğim ..

Gitmek mecburiyetinde oluşlarıma
isyan edişlerimi, duymadığın çığlıklarımı
Buraya işliyorum harf harf satır satır
Belkilerimin yok olduğu saniyeler de
İçimdeki azabı görmeni istiyorum belki de
Yine belki diyorum istemsizce
Oysa ki sevmen içindi bu belkilerim
Senin parçan olabilmekti tek istediğim ..

Uzun ve soluksuz bir yolun
başlangıcındayım artık
Geriye ne bir umudum
ne de bir belkim kaldı
Söylesene neden bu hale geldik
Korkularımız neden sardı
Dört bir elden bizi

Keşkeler kaldı
Avucumun her miliminde
Dönmek isteyip
Dönememek mi
Sevmek isteyip
sevememek mi
Zor bilemiyorum

Bir parça anı ile
Kalakaldım bu şehrin
Bilinmeyeninde
Özledikçe büyüyen bir sevginin
insanı neye dönüştüreceğini de
kestiremiyor zihnim
Bitmiş bir ruh
hissiz bir kalp
ölmüş bir beden ile
başbaşayız artık

Bekleyerek ölmek benimkisi
Sen beklemezsin beni
Bir toprak da üstüme sen at en iyisi ...