0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
705
Okunma
Oturup bir söğüt gölgesine,
Maviyi kucaklamak ister ya insan,
Deniz pırıl pırıldır.
İyot kokusu sarmıştır ciğerleri hani,
Ve altın kupçeli kayısılar açmıştır,
Birer güneş gibi yurdumun üstüne.
Gün çocuk sesleriyle başlar,
Uzun uzun bakmaların mevsimidir.
Kâinat çiçeğe durmuş,
Bacası tütüyordur yoksul evlerin.
Bir tas çorbanın bir lokma helal ekmeğin,
Verdiği doygunluğu,
vermiyordur yeşil banknotlar.
Aslı’mız budur bizim,
Doğudan batıya kardeşlik türküleriyle sesimiz.
Başağa kudret verir,
Umut verir ellerimizdeki nasır.
Orakta, tırpanda terimizi biçeriz,
Boyun eğmeyiz haramilere.
Savaşmak çocuk gülüşleri için,
Aşktan bile kutsaldır bu yüzden.
Bu yüzden upuzun bir mavidir geleceğimiz,
İnadına gülümse ’dostumsun sen benim’
Aynı kederi yudumladığım.
5.0
100% (2)
