derin bir of düştü gönülden gönüle seni düşünürken
nasıl bir aşktı bu dağdan su aşırmak gibi sevgiyle
hayranlıkla baktım yanan ateşe sustum
ötesindeydi insan gücümün, tartamazdım
ağır mı ağır bir yüktü dünyalık terazide


nasıl gelişti öyle şiirler arasında sessiz sözler
yalnız bakışın büyüsü o, belki şarkılarda yaşanan
öyle bir masa açmıştın ki aşka oturamadım
bir dünya seyre dalacaktı beni sanki sustum
konuşsam bozuk çıkacaktı bilirim ’sen’siz kelimeler


bilmiyorum aylardan hangi aydı haziran mı?
kaç kişi yaşadı daha böylesi güzelliği
arkama alamadığım sevda yüklü yakarış
omzuma değen kırık dökük sözcükler ile
sessizce ruhuma nakşettiğim sızlanış


bazen durup bakıyorum sessizce gidişine
düşünüyorum ne yana dönük yangın yüreğin
biraz zorlasam kalbinin atışını duyacağım
bakışlarında sanki bir leyla olacağım
anlıyorum çöldeki bu Mecnun’a leyla yakışır!..


06. 06. 2018 / Nazik Gülünay