kol kanat gerip sana sarılırcasına
özlemle kucakladım gökyüzünü
tıpkı bir martı gibiydim haykırışlarda

ayda yılda bir olsa da görmek için yüzünü
umudumu saklı tuttum elbette-gelecek zamanlar için

kimbilir niçin hangi sebeple-bırakıp gittiğin o gün
sanma ki kırıldı umudum-bir daha asla
bir daha asla dönmez demedim demem
denedim çok denedim-çook denedim seni aramayı
her defasında vazgeçtim-vazgeçtim sanma ki senden
senden asla asla vazgeçmem vazgeçmem

tıpkı gökyüzünü kucaklar gibi- seni hayalen kucakladım
tıpkı bir martı gibiydim mavi
haykırışlarda

şimdi ağrıma giden esirgemen bir selamı
belalı bir aşk mı bir tutku mu deme sakın
kendim incinirim seni incitmem

neyse biraz da havadis vereyim buralardan
bahar geldi buralara su yürüdü-her yer
her yer yemmyeşil oldu
hayat geldi bağa bahçeye

ormanda yangın çıktı-yandı o güzelim ladinlar mavi
yandı kül oldu-dağları o güzelim vadileri
kasabayı kesif bir duman bürüdü
o günmüş gibi hatırladım ağladım
ormandaki gezintilerimizi

günlerce bekledim yol ağzında-gelirsin diye
dolaştım sokakları eski evinizin kapısı önünde
yalvardım Allah’a sabahadek o gece
orada sabahladım

bir nigah et sevgili dön gel artık bitsin bu çilem
bitsin diye bu çilem hıçkırıklarla
hıçkırıklarla saatlerce ağladım

dön gel artık

Yüksel Nimet Apel

6 Haziran 2018 Çarşamba Bodrum

Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 6.6.2018 17:51:00

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.