Mutluluğun peşinde değil insanlar, tuhaf
Herkesin ağıtı var, ‘’geçmişine’’ yaktığı
Sevgi gayedir sözü, dilde kalan boş bir laf
Zira müşfik kalp değil ki gözlerin baktığı

İnsan daha iyisini arar, hiç usanmaz
Ruhların aradığı, sadece dert ve çile
Mutluluk kanaatir cümlesine inanmaz
İnsanlar mutsuzluğu seçerler bile bile

Geçmişinden ders alan bir Allah’ın kulu yok
Bu yüzden bilmiyorlar ya mutlu olmayı
Huzurlu yaşamanın cidden başka yolu yok
Candan istemedikçe sevgiliye sokulmayı

Kaba olanlar, üzenler, ezenler baş tacı
Hakikaten istemiyor insanlar huzuru
Sunulsa da bütün dertlerin gerçek ilacı
Bu defa rengi ve acısı olur kusuru

İnsanlar hiç bilmiyor, hiç ne aradığını
Boşuna geçen yıllar var özlemlere gebe
Bilmez hiç kimse aşkın neye yaradığını
Seviyoruz gerçekten oynamayı kör ebe
Herkes bağlamış mutsuzluğunu bir sebebe