SEN EY GÜZELLİK (485)

Gözlerin buğulu sen ey güzellik.
Afeti suzansın diyesim gelir.
Bir tatlılık huşu, var duruşunda.
Tüm sevgimi sana veresim gelir.

Ne kadar da güzel hoştur duruşun.
Deprem etkisinde kalbe vuruşun.
Cevabı yaratır gözle soruşun.
Dünyayı önüne seresim gelir.

Sevmişim, gönlümü niye salayım.
Senden başkası yok sana kalayım.
Derim, ömür boyu destek olayım.
Daima seninle durasım gelir.

Kör ve sağır ya da bilgisiz miyim.
Sevgi deryasıyım sevgisiz miyim.
Çaresiz mi oldum ilgisiz miyim.
Kusursa kendimi vurasım gelir.

Sevmek için geldik biz bu cihana.
Dileğim seninle olmak yan yana.
Yalnızlık tak etmiş bedene cana.
Artık bu zinciri kırasım gelir.

Çok seviyorum duy, sensiz olamam.
Senden öncesi yok, sensiz kalamam.
Senin gibisini daha bulamam.
Birlikte bir yaşam kurasım gelir.

Bu Zayi Ozan’ın sevgisi yüce.
Erişilir sevgi ile o güce.
Yaparım kendime seni bir ece.
Razı mısın diye sorasım gelir.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 04/06/2018 Pazartesi
(Yayında ayni gün)
www.edebiyatdefteri.com/siir/1168276/