bende bu şiir doğarken
kaç yerinde dünyanın
bir kadın teninde intihar ettirildi aşk
tanıdık tanımadık ellerle
kaç çocuk küskün girdi yatağa
küçük bir isteğin
insanlık suçu olduğunu zannederek

yalnızca tırtıldan sonrasını bilen
kaç kelebek
zamanın dalına kondu
tüm geçmişini
bir kozaya terkederek

kaç suskunluk
içimizdeki çığlığı boğdu
utancın ve kokurkunun
yay ve kirişiyle

aşka götürmeyecek
narsist kalemlerle çizilmiş
bir haritayı
kaç kişi taşıyor
göz bebeklerinde

gençliğine giydirdiği
güzel kıyafetlerle
ortada dolananlar
kaç kırışık sonra farkedecekler
yokluğu birikitirmektir
aşk
hüzünden bir denizde yüzerek

kaç binanın
toprak işgaline
kent diyorduk
ve
bu işgale yaltaklık edenlere
kentli

kaç kişi bilir bunu
şiir sevmeyen
bir sevgili
hangi mevsime konuk edilmeli

ve
yaşıyoruzun içine
bizden başkası sığmıyorsa
yalnız öleceğiz
şiirlerin sustuğu yerde

02:21
04/06/2018
ali rıfat arku
istanbul