Her nefes alıp verişte yanmaksa aşk
Yanılmaz gönül göğe uzanmış süslü mavide...



Sızlayan örtüdür üzerime örtülen gece
Sırdır..umuttur..hüzünlü şarkılarda deniz
Ki,görürüm vapurlar gelir geçer
Sırt sırta vermiş iki kayanın
Kekik kokan doruklarında dalgalanır bulutlar
Ve özgürlük ak çiçek gibi biçimlendikçe ruhumda
Taşa bakan tozdan kollarım kendimi




Karaağaçlarda takvimler erirken
Kalbimden geçen söze kimse uğramadı
Suyun şahitliği var gözlerimde
Sesinin tam ortasında kavruluyorum
Nicedir yüreğimin toprağına
Gökkuşağı bağladım
Döküldü kuşlar
Ağzımın kıyısına
Yağmurlar koştu benimle
Öperken resmini
Aşka boyandı
Güneşi yiyen yıldızlar
Sen oldun




Sevgili,
Her şeyin sensizliğe vuran saatlerindeyim
Uçurtma kuyrukları yükseliyor kirli camlardan
Gidiyorum
Sırtımda çocuk çantası
Ayaklarımda izin
Sahi
Ruhun değil miydi güzelliğimi yeşerten
Gözlerimi kocaman açtıran sevdanın hurcuna
Peki,
Sustuğun vakitler
Beyaz bir adres olsun kalbine



Mavi atlara binerken anlattıklarım
Dilimi asıyorum karanlığına
Duydun mu savrulan göçümü ruhuna
Bir kez daha
Kıyılarda ıslığımı nakış nakış işledim ceketine
Gül suyu ile yıkadıkça şiirlerimi
Hep aynı hedefte bekledim
Şaşmadım
Aklı zorlayan düşünceyi uyandırdım
Gördüm ki
A’ya giden yolda hata yapmadım

Kaderimi iyi belledim
Parmakuçlarından ayışığı dökülürken..