2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
610
Okunma
..
balkon kapı-sına üç kez düştüm
boşluğu tutan ellerim sıkılıydı
sarmaşıklar arasından sızan ışık-tan
yerine kadar ağırlıyor
tomurcukta karanfil rengini saklasa da
baygınlığımın sen yanına gece kokusunu örtüyordu
vakitleri sağan yaslı parmaklıklar
iki kül ötesi güz yangını eylül’ü
vermem diyordu nar çiçeğine
süründüm; dirseğimde acının tozu kalktı polen polen
turuncu zambaklarla
tiz sesimin içinden geçti kırlangıç
çatal kuyruğunu çizdi yüreğime
ruh halimin pervazında nem
bozulmuş ağları cinnet-i aşktan örümceğin
yanılsama setinde
bir dirhem vuslata sınırsız özlem katkısı
kuşku-özü uğradı paniğiyle fikrime
düşeyazdım yıkılacaktı istinadım
bir ilhâm seslendi şair yeleğinden
ken-dinle
kadim mısralar terapisiymiş umarı
finalindeyse
sessizce ağlamak...
..
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz