..

kifayet zaafındaydı tabansız iktidarı
iki çulsuzla kallavi ceketiydi mal varlığı
buluntu bir sandalye bir de
iğdiş edilmiş ruhun göz torbaları

iki seans şer üflenmiş ortaklık tabelasına
subliminal çizimli imhayı gıybet eden ağlak külahı
delili,cezb-i muhteremin salyalı mendiliyle misvakı
tükenmez iksirde saklı masonik mehdinin yaşam alanı
dağ taş kurt kuş ağlar arşı alayı aşmış ilmi
el pençe divan durur ordu ve akademi
hikmeti sualsiz hipnozu kefilsiz
komandodan yetiştirmiş menfez faresini
darbeci kaçak yalvarır ’türkler bizi keser’
n’olur yapmayın iademizi !!

gel de utanma varlığından aşık olduğun toprağından

şiirler de ağlar elbet

(kime niye idi ?)

hırsüstü yok edici pençeleri batmıştı göğün yüzüne
kızıl damlalar düşüyordu feryatların üstüne
merhamet dilenmezdi ki düşmandan ?
ama/
bizim uçaklardı bizi bombalayan..

nasıl tanırdık
çamur olmuş kin ile karılmışları
ki insana da benziyorlar
yanımızda karşımızda gülümsüyorlardı
önce
bir kaç gammaz
çevirmişti iftira çarkını
ebem kuşağının altından geçen masumları
avlıyor
sonra yardımına koşuyorlardı
böylesi
alçaklardı..
sus artık diyordu bana şiir tanrısı !
onlar
’mutlak bir gün’
bulacaklar cezalarını...

..