nasıl uç verir şiire bu çürük geçmiş
şaha kaldırılan atlar
üstü çiğnenip geçilen
gariban mezarlar
aklın bayrağını kaldırıp
sallamak istiyorum
tozu dumana katıp da
geçip gidenlere


kaç insan acı çekti, zulüm gördü
şu öğündüğünüz geçmişinizden
atı alıp Üsküdar’ı geçenler
dönüp de iyi bakın geçmişinize
sizin tahtınızda daha kimler oturdu
ne pahasına


o ailelerinden alınan çocuklar
kirletilen kadınlar
at koşturmak için yaptığınız köprüler
günahınızı temizleyemeyen hamamlar, camiiler
ve aynı günahta ısrarcı kalan şimdi
şimdikiler!


kaç atam ortak oldu bu günahlara
kaç cehennemlik doğurdu analar
Meryem’ler Fatma’lar
nasıl severim elini kana bulayanları
ne şimdiyi
ne de insanı ve Tanrı’yı yok sayan
geçmişi..


açmasını istemediğim göklere çıkarılan geçmiş
ne günlere getirdiğin belli bizi
bir gül gibi sunsalar ne çıkar
bütün laleler ondan açtı deseler.

şiirler yazdılar
seferler yaptılar
kandıramazlar aklımı
durduğumuz yere bakarım
kaç kişi gülebiliyor

silerim bütün destanlarınızı
yaşamak üstüne yazılmayan


18. 05. 2018 / Nazik Gülünay