10
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
846
Okunma

içinden güneş geçerse sevilir Tanrı’nın evi
minareler dönmez sivriliğini içinize
söze gömülür gerçek söz
hiç uğruna gömülürsünüz birden
boynunuz eğri kırık erik dalıdır
belinizde bir çıban elvermez yürüyesiniz
dik bir fidan ötede kuyuya yakın
sürekli üreyen vişne ağaçları, kol atan çilekler
tam da yanımızda toprak verileri
özümüz toprak, işimiz toprak, aşımız topraktan
açarız avuçlarımızı Tanrı’mıza
tarlamıza kapatmayız ellerimizi, iyice açarız
ilerde çocuklar büyüyecektir burada
vişnelerin altında atacaklardır ilk adımlarını
13. 08. 1977 / Nazik Gülünay