Hep güneye uçuyorsa kuşlar şiirden çıkar giderim...
İçlerinde çiçek adları olan şiirleri koparırsa bahçıvan,
göllerimi bırakıp denizlere yağarsa yağmur.
Ve kurşun askerleri bırakıp aşkla oynarsa çocuklar,
Ben bu aşkı bırakır giderim...

Hüznünü sevenler derneğinde bir yürek işçisiyim ben.
Gidişine yağmur kâfi...
"Damlaya damlaya göl olur" Atasözüne uydum.
Başyapıt gözlerimde ki yağmur...
Tabi rica etmese de olur...

Sen ağzına şiirlediğim kadın.
Ben kelimeleri zengin bir adamken...
Sen cebi zengin olanı sevdiysen,
Vefâ tedavülden kaldırıldı demektir.
Artık senin için aşk, keyif;
"Öpüşmek, gıcır porno..!"
Ve eğer sevmek buysa, o zaman şiiri de seni de gebe bırakır giderim...

Oysa haritalar da ağlar Akdeniz’e yağmur inerken.
Sevmek Nâzım iken,
Neden masallarda kalıyor ’mutlu sonlar’...
Neden başkalarının şarkılarını çalıyor hep nâmussuz radyolar...
Neden şimdi şiirime girmek istiyor seni benden alan piç kurusu..!
Orospuyu oynuyorsa zaman;
"Akrep yelkovanı tecâvüzden,
Şimdi ki aşklar da genel evi bulamayan yeniyetmeye benzediğinden..!"
Ve eğer hep güneye uçuyorsa kuşlar,
Kavuşamıyorsa benim gibi sevdiğine şâirler;
"O zaman şiirin de şâirin de amına kor giderim..!"

ÖMER ALTINTAŞ