Uzun bacaklı bir yaban hayvanıydı aşk....
Keskin bir aşkla yaralanmış bir ceylan, yahut onca bok çuvalının yanında bir ipek böceği..
Sevgilim!
Senin gibi, uzun bacaklı bir yaban hayvanıydı aşk...
Ve seni çalıntı çiçeklerle beklediğim Ahmet ustanın sokağı...
Sana gelirken yürüdüğüm kaldırımlar...
Yağmurlar eşliğinde şiirlenen yüreğim...
Herşey seninle müsemmâ sevgilim...
Belgeselimde uzun bacaklı bir yaban hayvanı,
Gözlerimde mevsimi yitirmiş bir yağmurun adı...
Ve yıldırım aşkı naklen yayında..!
Uzun bacaklı bir yaban hayvanıydı aşk,
Fatma adında...

Ve içimde bir şiir daha öldürüp geliyorum abone olduğum mağzana.
Rıhtımlar dolusu özlem,
Bir kaç ton körkütük sen...
Hadi sevdiğim,
yüreğime demir at..!
Bodoslama dal.
Bir çeyrek daha uzat öğleyi.
Yağmala...
Hüznümün parantez içini aç.
Şiirime sok...
Kuyruklu yıldızlarımı kopar.
Döngümü tersine dönder...
Kuzum’u Kurt’a, Ceylanımı Aslan’a yem et..!
Yeter ki orman’ımdan gitme..!
Gitme...
Uzun bacaklı bir yaban hayvanıydı aşk, hayvanat bahçemde...
Sevgilim!
Senin gibi, uzun bacaklı bir yaban hayvanıydı aşk...

Ömer Altıntaş