"Birgün değil,bugün unutmam lazım seni"
Satır başı yapıp dakikalarca okuyup bitirmem lazım,
Sonbahar son yaprağını dökene dek içimden atmam lazım seni,
Çünkü mora boyadığın göz altlarımın ardından,
Yaz gelecek,
Ve ben,
İçimde sensizlik üşümek istemiyorum artık yokluğundan,
Sıtma tutar gibi titremek istemiyorum her gece yalnızlıktan,
Sabaha karşı gözlerim çiğ taneleri bıraksın istemiyorum artık kirpiklerime,
Nemli bir sabaha merhaba demekten bıktım artık,

"Birgün değil,bugün unutmam lazım seni"
İçimdeki sen yettin artık,

Küf tutmus kalbim sevgisizlikten,
Kimsesizlikten,
Seni yazdığım her kağıt parçası yaş almış,
Sararmış,
Dudaklarımda kurak cümleler,
Dudaklarım sana susamış,
Yatağım benden bıkmış,
Güneşin değil yatağın basık yani ısıtıyor artık bedenimi,
İz düşümümü almış yatak,
"Sensizlik ne de büyümüş"
Taşmış,

Ruhumda sessizliğin,hiçligin ayak sesleri,
Artık duyulmuyor sanırım ağlayışlarım,
Sesi kesilmiş bir aşkın,
"Bu son serzenişi"

Ve görüyorum ki,
İlk mısram da sen yine taşmışsın,
Baksana sen akmış her mısrama kesit kesit,
Gözyaşlarıma benzetiyorum satırlarımı,
Her satır bir damlaya eşit,

Yokluğunun acısı bile süslenmiş,
Güzel geliyor gözlerime,
Düşünmeye çalışıyorum da seni,
Bal yapmayan arı misali,
"Avuçlarıma yine sensizlik bırakılıyor"

Sonra hayallere dalayım diyorum bu boşluk dolmaz diye,
Gerçekler bir an olsun aman vermeden yüzüme çarpıyor sensizliği,
"Birgün değil,bugün unutmam lazım seni"